Verliefd

Ik word al zolang als ik me herinner blij van het schoppen door bergen herfstbladeren. Misschien is het knisperende geluid nog wel lekkerder dan het schoppen zelf. Oeh en die metalen rijplaten bij bouwplaatsen kan ik al sinds ik kan lopen niet weerstaan. Ik móet als ik er een tegenkom altijd even checken of ie lekker veert als ik er op spring.

Toen mijn kind nog maar net geboren was, verheugde ik me er al op om samen met onze regenlaarzen aan in de plassen te gaan stampen. Daar ben ik trouwens wel weer mee gestopt. Kind ziet de lol er niet meer van in en zo zonder kind vind ik er dat dan toch net te lullig uitzien.

Trampoline springen vond ik tot voor kort ook echt lekker. Het komt voor mij het dichtst in de buurt van vliegen zonder dat mijn hoogtevrees me parten speelt. Totdat mijn huisarts me uit m’n minivliegdroom hielp met de waarschuwing dat dit bij mij wel eens een baarmoederverzakking kon bevorderen. Dat had ik er dan ook weer niet voor over.

En nu ben ik verliefd. En het voelt als in bergen herfstbladeren schoppen, op perfect verende rijplaten springen en in roze regenlaarzen met gouden harten in plassen springen totdat de modder achter m’n oren zit. Maar soms ook echt als die trampoline die zonder pardon een acute baarmoeder- en hartverzakking ineen veroorzaakt.